Warszawa w 1794 r. cz. 1 Edward Zygmunt Nowakowski Szwarc 1894 r.

Warszawa w 1794 r. cz. 1 Edward Zygmunt Nowakowski Szwarc 1894 r.

Warszawa w 1794 r. cz. 1

O autorze : Edward Zygmunt Nowakowski, imię zakonne: Wacław, Używał pseudonimów „Edward z Sulgostowa” i „Bolesław Szwarce” (ur. 19 lipca 1829 w Bobrówce, zm. 9 stycznia 1903 w Krakowie) – polski kapucyn, powstaniec styczniowy, kaznodzieja, historyk. W 1860 wstąpił do zakonu kapucynów w klasztorze w Lubartowie. Wstąpienie do zakonu wynikało z jego ascetycznego usposobienia. W zakonie ślubował post dozgonny. Z chwilą wybuchu powstania styczniowego 1863 będąc klerykiem przyłączył się do działań polskich. Był ważną postacią utrzymania walk na Podolu i Litwie, wypełniając tam misje. Był członkiem Rządu Narodowego na ziemi lubelskiej. W 1864 został aresztowany i został zesłany na Syberię. W trakcie pochodu skazanych na jednym z etapów spotkał swojego brata Karola (artysta malarz), skazanego na ciężkie roboty w kopalniach. Uznając się za zdrowszego i silniejszego fizycznie przekupił strażników z konwoju, dzięki temu zamienił się z bratem i tym samym sam trafił do ciężkich robót w Irkucku i Usoli (brat Karol ostatecznie zmarł w Irkucku). Był też deportowany nad Jezioro Bajkał. Po śmierci Karola wylegitymował się i został zesłany do Tunki – miejsca zsyłki dla duchowieństwa. Łącznie przebywał na zesłaniu osiem lat.Po uwolnieniu z robót aresztanckich był internowany w Odessie. Stamtąd trafił na Wołyń i Podole, potem do Galicji, a później do Poznania.Po kolejnych latach tułaczki przybył do Krakowa i wstąpił do klasztoru kapucynów. 1 lutego 1880 otrzymał sakrament święceń kapłańskich z rąk ks. kard. Albina Dunajewskiego. Od tego czasu pozostawał w Krakowie jako anachoreta i oddawał się pracy literackiej. Był autorem monografii i rozpraw historycznych, dotyczących głównie końca XVIII wieku. Ogłosił szereg prac historycznych.  W listopadzie 1900 w kościele Mariackim udzielił ślubu Lucjanowi Rydlowi i Jadwidze Mikołajczykównie. Do jego kazań nawiązał Stanisław Wyspiański w Wyzwoleniu (w wypowiedziach Kaznodziei) Zmarł 9 stycznia 1903 w Krakowie. (źródło: wikipedia)

s.[2] 272

Rok wydania: Kraków, 1894 r. nakładem wydawnictwa "nowej reformy"

Format: 18,5 x 12,5 cm

Oprawa:  oprawa wydawnicza broszurowa/ brak lica okładki/mozaikowe obcięcia kart

Stan:  kompletna, kart lużne, część kart z postrzępionymi krawędziami, na stronie 16 naddarcie - bez wpływu na czytelność, bez podpisów i podkreśleń, brak przedniej części okładki, tylnia część okładki podniszczona z ubytkami krawędzi i grzbietu