KSIĘGA ŁAWNICZA 1445-1452 Przemyśl 1936

KSIĘGA ŁAWNICZA 1445-1452 Przemyśl 1936

Pomniki dziejowe Przemyśla

Księga ławnicza 1445-1452

Wydali i objaśnieniami zaopatrzyli Jan Smołka i Zofia Tymińska

tekst w języku łacińskim

Księga ławnicza – księga rękopiśmienna, spisana w języku łacińskim, zawierająca wpisy sądu ławniczego, czyli wójta i siedmiu ławników wybieranych przez radę miejską na okres jednego roku. Na obradach sądu ławniczego rozpatrywano na między innymi sprawy sporne pomiędzy obywatelami, tj. testamenty, sprawy opieki nad sierotami i wdowami, posagów. Przedmiotem obrad były także transakcje kupna-sprzedaży nieruchomości położonych na terenie miasta. 

Rok wydania: Przemyśl 1936, Nakładem Gminy Miasta Przemyśla

s. 168

Format: 24 x 16 cm

Oprawa: broszurowa wydawnicza

Stan: kompletna i spójna, krawędzie części kart lekko postrzępione, karty nierozcięte, miejscami pieczątki "Bałtycka Wyższa Szkoła Humanistyczna w Koszalinie" oraz "Szczecińskie Tow. Naukowe", bez podpisów i podkreśleń w tekście, niewielkie podpisy i sygnatury numeryczne [ołówek] na pierwszej stronie, okładka z przebarwieniami i zagnieceniami, drobne przybrudzenie przy krawędzi grzbietu, na licu przekreślona pieczątka oraz sygnatura numeryczna [długopis], na tylnej części okładki pieczątka "wymiana wydawnictw naukowych"