GORSCII Iacobi - Pro tremenda et veneranda Trinitate adversvs qvendam apostatam Francken, falso appellatum [...] 1585

GORSCII Iacobi - Pro tremenda et veneranda Trinitate adversvs qvendam apostatam Francken, falso appellatum [...] 1585

Iacobi Gorscii Pro Tremenda Et Veneranda Trinitate, Adversus Quendam Apostatam Francken, falso appellatum Christianum, Apologeticus sive Antichristianus [...]

Estr. XV-XVIII t. 17 s. 262

Jakub Górski urodził się w 1525 roku we wsi Górki Borze na Ziemi Liwskiej na Mazowszu. O latach jego wczesnej młodości nic nie wiemy, albowiem nie zachowały się do naszych czasów dokumenty dotyczące tego okresu. Możemy z dużym prawdopodobieństwem założyć, iż był synem drobnego szlachcica, Jana Górskiego herbu Szeliga. Polski humanista, pisarz teologiczny, filolog, logik, polemista, stylista, wydawca, tłumacz, rektor Akademii Krakowskiej, kanonik płockiej kapituły katedralnej, archidiakon gnieźnieński, kanonik krakowski, archiprezbiter kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie.

Był autorem łacińskich podręczników o tematyce retoryki, stylistyki oraz traktatów teologicznych. Prowadził słynną dysputę o definicję periodu retorycznego z Benedyktem Herbestem, wybitnym znawcą wymowy na Uniwersytecie Krakowskim [był to spór humanistyczny dotyczący zagadnień retoryki, w główniej mierze teorii i praktyki Cycerońskiej]. Do sporu tego został wciągnięty też Jan Kochanowski. W 1566 roku uzyskał godność doktora obojga praw. Górski pod wpływem panującego prądu odnowy w Kościele z retora i typowego humanisty-literata przemienił się w gorliwego obrońcę spraw wiary katolickiej. Wyrazem tej metamorfozy była jego późniejsza aktywność pisarska oraz duszpasterska. Zamknięty został w jego życiu okres zamiłowania do osiągnięć starożytności, a rozpoczął się etap kontrreformacyjny, którego podstawą stała się walka z herezją. W 1573 roku Jakub Górski sprawował urząd podkanclerzego w Akademii Krakowskiej, a rok później został jej rektorem, pełniąc tę godność ośmiokrotnie aż do 1585 roku. Okres ten charakteryzował się jego znaczącym wpływem w organizacji uczelni. Świadomy palących potrzeb uniwersytetu, zadbał on przede wszystkim o wciągnięcie go w orbitę wpływów króla Stefana Batorego. Monarcha, doceniając energię oraz erudycję uczonego, wkrótce mianował go swym sekretarzem.

Jakub Górski zmarł po długoletniej chorobie, 17 czerwca 1585 roku w Krakowie. Został pochowany w katedrze na Wawelu.

[Sylwia Wyszogrodzka, Humanista działaczem kontrreformacyjnym. Wpływ podróży zagranicznych na zmianę postawy Jakuba Górskiego (1525–1585), Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Humanistyczne, Numer 15 (4/2016)]

Rok wydania:  Coloniae : apud Maternum Cholinum, 1585.

k. [32], s.414.

Na verso karty tytułowej: Epigramma pro reverendi et disertissimi viri Iacobi Gorscii apologia (18 wier.)/ Andreas Eumorphus Clogouiensis.
Dedykacja dla Stefana Batorego, króla polskiego (18 kart)

Format: 16,5 x 10,5 cm.

Oprawa: pergaminowa z epoki, obcięcia kart barwione, zdobiona - na licu oprawy (tłoczony wizerunek?), widoczne dziurki po wiązaniach

Stan: spójna i kompletna, oprawa ze zniekształceniami i wytarciami/przetarciami na krawędziach, wczesny podpis na wyklejce, proweniencja: na stronie tytułowej notatka ołówkiem "bibliothec Scham..?", 3 pierwsze i ostatnie karty [puste] z ubytkami, naddarciami - karta tytułowa z drobnym ubytkiem [bez szkody dla tekstu], niewielki ślady po korniku [bez szkody dla tekstu], dziurka w kartach [margines]