[Farmakopea królewska – kodeks apteczny 1681] CHARAS Moyse - Pharmacopée royale galenique et chymique [...] 1681

[Farmakopea królewska – kodeks apteczny 1681] CHARAS Moyse - Pharmacopée royale galenique et chymique [...] 1681

Pharmacopée royale galénique et chymique par Moyse Charas, cy devant apotiquaire artiste du Roy en son Jardin Royal des Plantes, et à présent docteur en médecine et chymiste du roy de la Grande Bretagne.

Seconde edition. Tome Premier [Tom 1]

Moyse Charas (1619-1698), aptekarz króla Francji Ludwika XIV, ukończył studia chemiczne w Orange, a następnie był wykładowcą w Paryżu, w Ogrodzie Królewskim i w College de France, członek Francuskiej Akademii Nauk.  Farmakopea była pierwszą książką medyczną z Europy przetłumaczoną na język chiński [dla wygody Cesarza].

Pharmacopée royale galénique et chymique to inaczej kodeks apteczny, zawiera m.in. opis oraz metody przygotowywania preparatów, recepty syropów, lekarstw, mikstur. Dawniej farmakopea zawierała również metody pozyskiwania tych substancji ze źródeł naturalnych łącznie z ich miejscami występowania, opisem np. stosownych roślin i minerałów, określeniem dopuszczalnych zanieczyszczeń, siłą działania, opisem postępowania w przypadku przedawkowania.

Rok wydania: Paris 1681, chez Laurent d'Houry

s. [16], 800, [18], tekst w języku francuskim, miejscami w języku łacińskim

Format:  19 x 12,5 cm

Oprawa: pergaminowa z epoki z tytulaturą na grzbiecie

Stan: oprawa z przetarciami, zagięciami na krawędziach i przybrudzeniami. Na wyklejkach, pierwszych i ostatnich kartach wczesne notatki, na stronie tytułowej i wyklejce pieczątka [Biblioteka Towarzystwa Lekarskiego gub. Lubelskiej], 40 k. suchy ślad po dawnym zalaniu [bez szkody dla tekstu], w teście rzadkie podkreślenia, karta tytułowa z wydrapanym numerem tomu i drobnymi ubytkami, drobne przybrudzenia kart i bloku,

Biblioteka Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego: Lubelskie Towarzystwo Lekarskie, założone w roku 1874 w ciągu swej długoletniej działalności miało poważne osiągnięcia na polu naukowym. Warsztatem pracy naukowej członków była biblioteka. Jej założenie datuje się niemal od chwili powstania Towarzystwa. Cennymi pozycjami biblioteki były zbiory dziewiętnastowieczne. Poważną grupę medycznej literatury stanowią dzieła wydawane w Lipsku, Wiedniu, Erfurcie, Berlinie oraz we Wrocławiu. Są tu dzieła medyczne pisane przez słynnych uczonych: R. Virchova, F. Niemeyera (patologia), Wilhelma Wundta, Feliksa Hoppe-Seylera, Friedricha Hildebranda (anatomia), H. Helmholtza (okulistyka), Christopha Wilhelma
Huffelanda (położnictwo i ginekologia), Hugona Zimssena, następnie leksykony, encyklopedie lekarskie w języku niemieckim, francuskim (Copland wyd. w 1834 r.), Dictionaire de Medicine et Chirurgie (1821—
1828), dysertacje doktorskie z Dorpatu, a wśród nich prace Polaków m. in. prof. Ignacego Baranowskiego: Nonnula de lentis, humore aqueto imbibito, post cataractarum operationes intumescentia. Dorpati 1858.  Blioteka Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego przestała istnieć w roku 1950, tj. po powzięciu uchwały o przekazaniu księgozbioru Akademii Lekarskiej (potem Medycznej) (za: Kowalczyk Stanisław, Biblioteka Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego, 1963)