VARSEVICII Christophori [WARSZEWICKI Krzysztof] - De Legato Et Legatione 1646

VARSEVICII Christophori [WARSZEWICKI Krzysztof] - De Legato Et Legatione 1646

Christophori Varsevicii Equitis Poloni De Legato Et Legatione : Item ejusdem De Concilio Et Consiliariis Principis Liber, Ex F. Fvrii Ceriole Hispanico in Latinum versus. Cui accessit Hippolyti A Collibvs Consiliarivs

Współwyd. utwory z własnymi s. tyt. (De concilio - s. 145; Consiliarius - s. 237)

Dwie karty tytułowe: drukowana i sztychowana

Dedykacja do Dno Achatio Przyłęcki de Przyłęk, po czym druga Dno Snasilao Minscio [Miński, Stanisław]

Estr. XV-XVIII t. 32 s. 220

Krzysztof Warszewicki herbu Kuszaba (ur. 1543 -1603) – polski historyk, pisarz polityczny, publicysta, dyplomata. Wczesną młodość spędził poza Polską. Szczególnie istotny dla jego późniejszej orientacji politycznej okazał się kilkuletni pobyt na dworze Ferdynanda I Habsburga, późniejszego cesarza, a wówczas króla Czech i Węgier. Po zdobyciu formalnego wykształcenia, w wieku 21 lat powrócił do Polski i rozpoczął swą niezwykle burzliwą karierę polityczną.

Poglądy Warszewickiego na ustrój i politykę wewnętrzną państwa znalazły rozwinięcie w De legato et legatione. Autor opowiadał się za silną władzą monarchy, w którego zakres kompetencji zostały włączone takie obowiązki, jak przyjmowanie obcych poselstw i udzielanie im odpowiedzi, a także wybieranie i wysyłanie własnych dyplomatów. Skupiał się także autor na pożądanych przymiotach ambasadorów, których radził wybierać z niezwykłą ostrożnością. Od właściwie zrealizowanego poselstwa zależeć mógł los nie tylko wojny i pokoju, ale także godności króla. De legato et legatione nie jest utworem typowym na tle zachodnioeuropejskiej refleksji dyplomatycznej. Mogłoby się wydawać, że cechą charakterystyczną traktatu jest jego ambiwalencja. Praktyczne uwagi i wskazówki, a także częste odwołania autora do współczesnych mu wydarzeń czy własnych doświadczeń zdają się kontrastować z uniwersalnym charakterem utworu, prezentującego wizję posła niezwiązanego z żadnym konkretnym miejscem, czasem ani osobą. Pozornie także przywiązanie do silnej władzy jednostki, której winni byli poddani nadzwyczajną lojalność, nie przystawało w pełni do wymagań moralnych stawianych posłom, a konieczność posłuszeństwa instrukcjom władcy nie dawała się całkiem pogodzić z emfazą, jaką kładziono na samodzielność i autonomię dyplomaty. Wydaje się jednak, że te na pierwszy rzut oka sprzeczne postawy udało się Warszewickiemu połączyć w dość spójny zbiór poglądów, będący “konsekwentnym uzupełnieniem jego zapatrywań z dziedziny ustroju wewnętrznego. (za Nowakowski, Michał. (2021). Polskie poradniki dyplomatyczne przełomu XVI i XVII wieku wobec dylematu „wola władcy czy dobro wspólne”.)

Rok wydania: Dantisti [Gdańsk] MDCXLVI [1646], Sumptibus Georgii Försteri

s. [4], 310, [6], jedna z kart tytułowych sztychowana.

Format: 12 x 7,5 cm

Oprawa: późniejsza - pełna skóra z tytulaturą na grzbiecie [tłoczono,złocona], marmurkowe wyklejki, obcięcia kart złocone

Stan:  kompletna i spójna, oprawa z drobnymi przetarciami/wytarciami na krawędziach, [Proweniencja: na drugiej stronie tytułowej pieczątka: "Evangelizare Pauperibus domus?"] i wydrapany podpis, 2 k. z sygnaturami numerycznymi [ołówek], wyklejki odklejone od wewnętrznej strony okładki.